artykuły

Prostota jasnych rozwiązań wśród obecnie promowanych intuicyjnych, bliskich natury sposobów podążania za jedynym w swoim rodzaju, niepowtarzalnym małym człowiekiem może być kusząca i wzbudzać sentyment wśród wielu rodziców. I choć bliskie mi rodzicielstwo bliskości, rozumiem tęsknotę niektórych, za tzw. kindersztubą. Czy istnieje więc coś pomiędzy staroświeckim „zimnym chowem”, a „bezstresowym wychowaniem", w którym odnaleźć siebie będą mogli rodzice nie przekonani do żadnej z tych skrajności?

Temat jest trudny, bo jest niezwykle delikatny, intymny, nieraz drażliwy, ocierający się o tabu i idące za nim poczucie wstydu, zażenowania, bezradności. Jest to jednak problem niejednego związku, zwłaszcza związków wieloletnich, w których świeży powiew zakochania, efekt nowości i siła namiętności naturalnym biegiem czasu – minęły... Jaki jest przepis na udaną długoletnią relację seksualną? Poniżej 10 składników…

Żadnym zaskoczeniem dla osób interesujących się psychoterapią nie będzie, że pojęcie "mechanizm obronny" zostało wprowadzone do psychologii przez Zygmunta Freuda. Sam Freud był jednak bardziej zainteresowany treściami nieświadomości (tym, co określone zostało przez niego jako id), niż procesami psychicznymi, które te treści utrzymują poza świadomością (działania ze strony ego). Na nich skupili się Jacob Arlow i Charles Brenner, dając podwaliny dla tzw. psychologii ego.

To prosta infografika ilustrująca strukturę osobowości wg Freuda. Mam nadzieję, że pozwoli połapać się, czym jest to słynne id, ego i superego oraz ułatwi zagłębienie się w świadomość, dalej przedświadomość, aż do tajemniczej nieświadomości...

Psychologia, jako nauka w znacznej mierze koncentruje się na ludzkim cierpieniu i problemach, poszukuje odpowiedzi na pytanie: Co zrobić, żeby NIE BYĆ nieszczęśliwym? Zdecydowanie mniej uwagi poświęca się znalezieniu odpowiedzi na to: Co zrobić, żeby BYĆ szczęśliwym? Jakie są zatem źródła szczęścia?

Kolejne dni z życia mojej córki mijały i coraz częściej w mojej głowie pojawiało się pytanie, kiedy nadejdzie ten właściwy moment na jej pożegnanie ze smoczkiem, bo podskórnie czułam, że to już chyba „za długo”. Myśl ta kiełkowała mi inspirowana nie moją fachową wiedzą psychologiczną, a tym, czym po prostu nasiąkłam  jako kobieta i matka. Przed narodzinami mojej własnej córki nigdy nie zastanawiałam się nad tym ile dziecko „jeszcze może” korzystać ze smoczka, a kiedy już „nie powinno”?

W dniach 18-20.10.2019r. byłam na trzydniowej XV Konferencji Trzech Sekcji – miłość, zależność, separacja. 
Przywiozłam stamtąd głowę przepełnioną wielością myśli i inspiracji, którymi chciałam się z Wami podzielić. Być może i Wy znajdziecie w tych słowach impuls do własnych refleksji…